قاره آسیا - جهان شناسی و جهانگردی دیدنی های جهان آکاایران مالزی

دیدنی های مالزی، جزیره پنانگ در مالزی

کد مطلب : 40زمان مطالعه : 3 دقیقه

دیدنی های مالزی,مالزی,مناطق دیدنی مالزی,جاذبه های گردشگری مالزی,مراکز گردشگری مالزی,اماکن دیدنی مالزی,کشور مالزی,دیدنی های کشور مالزی,جاذبه های مالزی,درباره کشو

در این بخش از سایت آکاایران مطالبی در مورد کشور مالزی را برای شما آماده کرده ایم ، امیدواریم که مورد توجه شما قرار گیرد.

Malaysia - مالزی

پرچم کشور مالزی

درباره کشور مالزی

نقشه سیاسی کشور مالزی

اماکن دیدنی مالزی

نقشه جغرافیایی کشور مالزی

اماکن دیدنی مالزی

اطلاعات کلی کشور مالزی

پایتخت: کوآلالومپور

چینی (32%) ، تامیل .

نوع حکومت: پادشاهی

مذهب: اسلام سنی (رسمی ؛ بیش از 55%) و اقلیتهای بودائی ، دائویی و کلیساهای مختلف مسیحی .

زبان رسمی: باهاسامالیزیا (مالایی ؛ رسمی ؛ بیش از 58% انگلیسی ، چینی (32%) ، تامیل .

واحد پول: رینگیت(Ringgit)

امید طول عمر: 70 سال (فقط مالزی غربی).

جمعیت: 23.522.482 نفر (July 2004 est.)

مالزی کشوری در جنوب شرقی آسیا و پایتخت آن کوالا لامپور است. سازمان های دولتی و وزارت خانه های این کشور در شهر جدید پوتراجایا (پایتخت اداری) این کشور واقع است. مالزی عضو سازمان ملل متحد و اتحادیه کشورهای همسود است. این فدراسیون شامل سیزده ایالت در جنوب شرقی آسیا است. نام «مالزی» زمانی انتخاب شد که فدراسیون مالایا؛ سنگاپور، صباح و ساراواک یک اتحادیه متشکل از ۱۴ ایالت را تشکیل دادند. در سال ۱۹۶۵ سنگاپور از مالزی جدا شد و به کشوری مستقل تبدیل گردید.

جغرافیا

کشور مالزی در جنوب شرقی آسیا واقع شده و از لحاظ جغرافیائی از دو قسمت کاملاً جدا تشکیل شده. میان ۱ تا ۷ درجه عرض شمالی و ۱۰۰ تا ۱۱۹ درجه طول شرقی قرار دارد. مالزی غربی (شبه جزیره) متشکل است از سلسله کوهها – از جمله ارتفاعات ترانگ و ارتفاعات کامرون – که از شمال تا جنوب امتداد دارد و در کنار زمینهای پست ساحلیِ پر جمعیت است . تپه ها و کوه های مالزی شرقی – صباح و ساراواک ، قسمت شمالی جزیره ی بورنئو – پوشیده از جنگلهای استوایی بارانی است .

آب و هوا

مالزی آب و هوای استوایی و بارندگی سنگینی دارد (تا میزان 2500 میلی متر در غرب کشور) . اختلاف فصل ریزش بیش از اختلاف دماست . بادهای موسمی شمال شرقی( از اکتبر تا سپتامبر) منجر به بارندگی بیشتری ، به ویژه در شبه جزیره ی مالزی می شود .

تاریخ

تنوع قومی ، جاذبه ثروت طبیعی و موقعیت عالی تجاری مالزی تاریخ پیچیده اش را منعکس می کند . بریتانیاییها در 1786 خود را در جزیره ی پنانگ مستقر کردند ، در 1819 سنگاپور را بنیان نهادند ، و در 1876 برای سکونتگاه های تنگه ها – مالاکا ، پنانگ و سنگاپور – اداره ای تأسیس کردند . بریتانیاییها با نادیده گرفتن ادعاهای تایلند به سروری در این شبه جزیره ، سلطان نشینهای کوچک را به صورت کشورهای حمایت شده تحت کنترل خود در آوردند . آنان راهزنی دریایی را سرکوب کردند و به توسعه ی استخراج قلع با کارگران چینی و مزارع کائوچو با کارگران هندی پرداختند . ساراواک تتحت حکومت سرجیمز بروک -«راجای سفید پوست» - و خانواده اش از 1841 کشوری مجزا گشت و در 1946 به دولت بریتانیا واگذار شد .

حکومت و سیاست

سازمان حکومتی در مالزی نسبتاً الگوبرداری از سازمان پارلمانی سیستم وست مینیستر، یا به عبارتی میراث حکومت استعمار بریتانیا است. اما در عمل، بیشتر قدرت در شاخه اجرائی دولت متمرکز می شود تا بخش مقننه آن، و قوه قضائیه در اثر حملات مداوم دولت در دوره مهاتیر تضعیف شده است. از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۵۷، مالزی توسط یک ائتلاف چند نژادی تحت عنوان ناسیونال باریسان (قبلاً یک اتحاد بوده) اداره شده است.

یانگ دی پرتوان آگونگ (پادشاه مالزی) این سمت را برای پنج سال به عهده دارد . او سلطانهای موروثی که بر 9 تا از 13 ایالت کشور حاکمند – از میان خود – انتخاب می کنند . مجلس سنای 70 نفره متشکل است از 40 عضو منتصب از طرف پادشاه و دو عضو که از سوی هر کدام از مجامع ایالتی و سرزمینی برای دوره ای سه ساله انتخاب می گردند . 180 عضو مجلس نمایندگان با رأی تمامی افراد بالغ برای پنج سال انتخاب می شوند پادشاه ، نخست وزیر و کابینه ای را انتصاب می کند که از پشتیبانی اکثریت در مجلس نمایندگان برخوردار هستند . کابینه به مجلس نمایندگان پاسخگوست .

اقتصاد

شبه جزیره مالایی و آسیای جنوب شرقی، همواره مرکزی برای تجارت بوده است. اقلام گوناگونی همچون چینی آلات و چاشنی ها، حتی پیش از آنکه سلطان نشین مالاکا و سنگاپور به این شهرت برسند، فعالانه تجارت می شده است. در سده هفدهم، ذخایر فراوانی از قلع در چند ایالات مالایایی کشف شد. سپس، همانطور که امپراتوری بریتانیا بر مالایا چیره شدند، درختان کائوچو و خرمای روغنی برای مقاصد بازرگانی عرضه شدند. در طول این دوران، مالایا به بزرگترین تولید کننده عمده قلع، کائوچو و خرمای روغنی تبدیل شد.

لاستیک ، نفت و قلع نقاط اتکای سنتی اقتصاد مالزی است . ولی در دهه ی 1980 قیمت هر سه کالا در بازار جهانی نزول کرد . فلفل (عمدتاً از ساراواک) ، کاکائو و الوار نیز با اهمیت است . نزدیک به یک سوم نیروی کار به کشاورزی اشتغال دارد و تعداد زیادی از مالزیاییها به کشت معیشتی برنج می پردازند .

همزمان با این که مالایا به سوی کسب استقلال خود حرکت می نمود، دولت به اجرای برنامه های پنجساله خود پرداخت. برنامه پنجساله اول آن کشور در سال ۱۹۵۵ آغاز گردید. با تاسیس مالزی، این برنامه ها بازنگری و تکرار شدند، که اولین برنامه مالزی در سال ۱۹۶۵ آغاز شد. در دهه ۱۹۷۰، مالزی به تقلید از رویه چهار قدرت اقتصادی اصلی آسیا پرداخت و از وابستگی به استخراج معادن و کشاورزی به اقتصادی صنعتی تغییر هویت داد.

با سرمایه گذاری ژاپن، در طول چند سال صنایع سنگین آن شکوفا شد، و صادرات مالزی به موتور اولیه رشد کشور تبدیل شدند. مالزی پیوسته به رشد بیش از ۷ درصد در تولید ناخالص ملی در کنار تورمی پایین در دهه های ۱۹۸۰و۱۹۹۰ دست یافت. طی همان دوره، دولت کوشید تا با سیاست اقتصادی جدید (مالزی) (ان ای پی) پس از حادثه شورش نژادی ۱۳ مه ۱۹۶۹ فقر را ریشه کن سازد.صنایع تولیدی هم اکنون بزرگترین صادر کننده است ؛ صنایع مهم شامل لاستیک ، قلع ، الوار ، نساجی ، ماشین آلات و سیمان است . از اموری که دولت قویاً تشویق کرده گسترش صنعت و سرمایه گذاری است و همچنین نقشی فعالتر برای جمعیت قوم مالای در صنعت که – در کنار تجارت و امور مالی – عمدتاً در – انحصار چینیهای مالزی بوده است .

دین و مذهب

مالزی یک جامعه چنددینی است، و اسلام دین رسمی این کشور می باشد. برطبق ارقام آماری در سال ۲۰۰۰، چهار دین اصلی آن عبارتند از اسلام 100% تا سده بیستم، فعالترین اعتقادات سنتی| آنیمیسم که تاکنون به لحاظ بحث تا درجه بالاتری از رسمیت در مالزی تداوم یافته برای تایید آماده شده است. ارقام مذکور می تواند تحریف شده باشد چراکه آنها این واقعیت را در نظر نگرفته اند که تمامی اشخاص مالایایی به لحاظ رسمی مسلمان بوده و بدون توجه به باورهای شخصی آنها، مسلمان فرض شده اند.

تقسیمات کشوری

مالزی دارای ۱۳ استان است و استاندار هر استان را اصطلاحاً «شاه» می نامند.

مناطق دیدنی کشور مالزی

آکواریوم KLCC کوالالامپور

مناطق گردشگری مالزی

مناطق دیدنی مالزی

دیدنی های مالزی

مناطق گردشگری مالزی

کشور مالزی

جزیره لنکاوی در مالزی

مناطق دیدنی مالزی

مناطق گردشگری مالزی

مناطق دیدنی مالزی

برج های دوقلوی پتروناس

مناطق دیدنی مالزی

دیدنی های مالزی

درباره کشور مالزی

پارک ملی تامان نگارا

پارک ملی تامان نگارا

مناطق گردشگری مالزی

درباره کشور مالزی

دیدنی های مالزی

درباره کشور مالزی

غارهای مولو

دیدنی های مالزی

مناطق دیدنی مالزی

اماکن دیدنی مالزی

دیدنی های مالزی

کشور مالزی

جزیره ی پنانگ

درباره کشور مالزی

پنانگ، جزیره ی شگفتی هاست. سواحل ماسه ای طلایی، نخل های لاغر و بلند، جنگل های استوایی، حیوانات، پرنده ها و میوه های جورواجورش، همه و همه کنار هم قرار گرفته اند که مروارید مشرق زمین را بسازند.

آب و هوای پنانگ تقریباً تمام سال گرم و مرطوب است و باران هایی دارد که گاهی سه دقیقه طول می کشند و بعضی روزهای زمستان، یک روز کامل! از فرودگاه پنانگ تا مرکز آن که جورج تاون نام دارد، حدود ٤٥ دقیقه با تاکسی راه است و یک ساعت با اتوبوس های مخصوص فرودگاه. کرایه ی تاکسی در پنانگ خیلی بالا نیست، اما اگر به فکر هزینه های سفرتان هستید، اتوبوس ها همه جا هستند و مسیر هایشان هم در نقشه های داخل ایستگاه ها پیدا می شود.

تپه ی پنانگ، یکی از مشهورترین دیدنی های این جزیره است. سوار بر قطار کابلی شوید و مسیر سرسبز تپه را بالا بروید و از گرما و رطوبت منطقه ی ساحلی به نسیمی خنک و چشم اندازی جادویی برسید: منظره ی زیبای جرج تاون و پل پنانگ که با بیشتر از ١٣ کیلومتر طول، یکی از بلندترین پل های جهان است. صرف چای یا غذایی گیاهی در یکی از کافه های بالای تپه، گشت و گذار در بازارچه ی صنایع چوبی و حصیری، شروع خوبی برای گردش در پنانگ است.

در پنانگ معبدهای گوناگونی وجود دارد، یکی از آن ها که از تپه ی پنانگ هم خیلی فاصله ندارد، معبد که کلاک سی است با معماری ترکیبی که کنده کاری های روی دیوارش کار دست است و بزرگ ترین معبد بودا در جنوب شرقی آسیاست. معبد واچایو مانگکالارم در جنوب هم معبد بزرگی است که مجسمه ی بزرگ طلای بودا را با ٣٣ متر ارتفاع در خود دارد. فراموش نکنید برای وارد شدن به معبدها باید پابرهنه باشید.

درباره کشور مالزی

پنانگ را به خاطر باغ های شگفت انگیزش، بهشت ماجراجویی می نامند. باغ گیاه شناسی با گونه های متنوع و متفاوت گیاهی و جانوری، مسیرهای مشخصی برای پیاده روی و گردش در جنگل و دوچرخه سواری دارد، یک آبشار کوچک هم این جا هست و باغ هر سال میزبان جشنواره ی بین المللی گل و گیاه است. می توانید در باغ خزند گان به دیدن مارهای غول پیکر و سوسمارهای اهلی بروید و کنارشان عکس بگیرید؛ البته اگر شجاعت کافی داشته باشید! این عکس ها از آن خاطراتی ست که کم پیش می آید برای کسی اتفاق بیفتد. باغ کرم های شب تاب با کرم هایی که مثل لکه های نور آبی رنگ لابه لای درختان مانگرو می درخشند هم تماشایی است. باغ بوتانی هم که همان پارک میمون هاست، میمون های رنگارنگی دارد که آزادانه همه جا می چرخند و رفتار خیلی خوبی هم با توریست ها دارند. پارک پرندگان پنانگ و پارک پروانه ها هم پُر از پرنده ها و پروانه های مختلفی اند که گر چه امکان لمس کردن شان وجود ندارد، اما برای بچه ها سرگرم کننده و آموزنده هستند.

اگر اهل ورزش های آبی مثل غواصی، شنا، اسکی روی آب و بازی های هیجانی دیگر هستید، باید به شمال جزیره و ساحل باتو فرینیگی بروید. کافه های ساحلی این جا که از چوب نخل و حصیر ساخته شده اند، آب میوه هایی استوایی می فروشند که علاوه بر مزه، رنگ های هوس انگیزی هم دارند.

مناطق دیدنی مالزی

در پنانگ، نباید نگران پیداکردن غذای خوب بود، چون اصالت آشپزی و تنوع آن شناخته شده است. ممکن است موقع گشتن توی شهر، رستوران خیلی کوچکی را در کوچه ای پرت ببینید که توسط افراد محلی اداره می شود، اما همین رستوران کوچک و بی نام و نشان، بهترین غذاهای مالزی را سرو کنند. معروف ترین غذای پنانگ، چارکوای توست که غذای محبوب آخرین امپراطور چین بوده: مخلوطی از نودل برنج، ماهی سرخ شده، لوبیا و هرچیزی که دم دست آشپزش باشد؛ بهترینش را هم می توانید در رستوران نسبتاً لوکس چارکوای توی خواهر پیدا کنید.

برای خرید در پنانگ، چند مرکز خرید بزرگ مثل کوئینزبی مال و گارنی پلازا و چندین بازار کوچک محلی وجود دارد. جمعیت کم این جزیره، نژادها و فرهنگ های مختلفی دارند و همین باعث شده که محصولات هندی، چینی و تایلندی با قیمت های خوبی در این شهر به فروش برسند.

شب های پنانگ، مانند روزهایش زنده و پرماجراست. دیدار از بازار شبانه ی پاسار مالان که به ارزان فروشی معروف است، جشن های هفتگی معبدها و قلعه ی تاریخی کورن والیس با رستوران ها و گالری هایش، از جمله کارهایی ست که باید قبل از برگشتن به هتل انجام دهید. برای اقامت در پنانگ، انتخاب به سلیقه و پولی که می خواهید خرج کنید بستگی دارد؛ هتل های چند ستاره با امکانات و ساحل اختصاصی و استخرها و رستوران های ممتاز در جرج تاون، برای هر شب حدود صد هزار تومان به بالا هزینه دارد و در مقایسه با نمونه های مشابه شان در کوالالامپور، ارزان تر به نظر می رسند. سوئیت ها و ویلاهای ساحلی مستقلی هم در اطراف وجود دارند که کم ترین قیمت شان، سی هزار تومان برای هر شب است. گشتن تمام پنانگ با همه ی ریزه کاری هایش شاید کم تر از یک هفته طول بکشد، ولی هیچ مطمئن نباشید که هنوز به خانه نرسیده، برای دیدن دوباره ی جزیره، نقشه نکشید.

مناطق دیدنی مالزی

اگر وقت داشتید، این ها را هم از دست ندهید:
- موزه ی اسباب بازی که بیش از صدهزار مدل اسباب بازی دارد؛ ورود برای بچه های خیلی کوچک هم آزاد است ولی برای بچه های بالای ٨ سال می تواند تفریح بهتری باشد، چون دست زدن به اسباب بازی ها ممنوع است و توجیه کردن کوچولوترها کار راحتی نیست.

بلندی های گنتینگ