قاره آسیا - جهان شناسی و جهانگردی دیدنی های جهان آکاایران ویتنام

دیدنی های ویتنام، جاذبه های گردشگری ویتنام

کد مطلب : 14زمان مطالعه : 2 دقیقه

دیدنی های ویتنام,ویتنام,مناطق دیدنی ویتنام,جاذبه های گردشگری ویتنام,مراکز گردشگری ویتنام,اماکن دیدنی ویتنام,کشور ویتنام,دیدنی های کشور ویتنام,جاذبه های ویتنام,د

در این بخش از سایت آکاایران مطالبی در مورد کشور ویتنام را برای شما آماده کرده ایم ، امیدواریم که مورد توجه شما قرار گیرد.

Vietnam - ویتنام

پرچم کشور ویتنام

درباره کشور ویتنام

نقشه سیاسی کشور ویتنام

درباره کشور ویتنام

نقشه جغرافیایی کشور ویتنام

درباره کشور ویتنام

اطلاعات کلی کشور ویتنام

پایتخت: هانوی

نوع حکومت: جمهوری

مذهب: بودایی ( 55% )، کاتولیک رومی ( 7% )، کائودای ( 3% )، دائویی

زبان رسمی: ویتنامی ( رسمی؛ 84% )، تای، خمر، تایلندی، موونگ.

واحد پول: دونگ(Dong)

امید طول عمر: 64 سال.

جمعیت: 82.689.518 نفر (July 2004 est.)

جمهوری سوسیالیستی ویتنام که با نام رایج ویتنام معروف است، کشوری است در جنوب شرقی آسیا و پایتخت آنهانوی است.

جغرافیا

فلاتها، مناطق پرتپه و رشته‏های کوهستانی در آنم ( مرکز ویتنام ) بین دلتای رود مِکونگ در جنوب و دلتای رود سرخ ( هونگها ) در شمال جای دارد. طور کلی ویتنام از سه منطقه شمالی، منطقه مرتفع مرکزی و دلتای رودمکونگ تشکیل شده است. از نظر جغرافیای طبیعی این کشور باریکه طویلی بطول یک هزار مایل از دلتای رود مکونگ در جنوب تا دلتای رود سرخ در شمال امتداد دارد. دو رودخانه اصلی کشور، رود مکونگ و رود سرخ می باشد. رود مکونگ بطول ۴ هزار کیلومتر و دلتای آن در جنوب بعنوان بزرگترین رود جنوب شرق آسیا و هفتمین رود قاره آسیا می باشد که از کشورهای چین، تایلند و لائوس و کامبوج گذشته و به ویتنام وارد می شود. رود سرخ و دلتای آن در شمال محل اصلی تشکیل مدنیت در این کشور بوده است.

تاریخ

از زمان تسخیر جنوب ( 1975 ) از طرف کمونیستها و اتحاد مجدد ویتنام بازسازی کشور را جنگ مرزی با چین ( 1979 ) و اشغال کامبوج ( 1979 تا 1989 ) به دست نیروهای ویتنامی به تأخیر انداخته است. فقدان کمک و سرمایه‏گذاری غربی مانع توسعة اقتصادی بوده، و این وضع، در ترکیب با سرکوب سیاسی، منجر به فرار شمار کثیری پناه‏جو ( « قایق‏سوار » ) از کشور شده است. از 1989 کوشش برای جذب سرمایة غربی موجب اتخاذ سیاستهای عملی‏گرایانه‏تری شده است. از زمان تسخیر جنوب (۱۹۷۵) از طرف کمونیستها و اتحاد مجدد ویتنام بازسازی کشور را جنگ مرزی با چین (۱۹۷۹) و اشغال کامبوج (۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹) به دست نیروهای ویتنامی به تأخیر انداخته است. فقدان کمک و سرمایه گذاری غربی مانع توسعه اقتصادی بوده، و این وضع، در ترکیب با سرکوب سیاسی، منجر به فرار شمار کثیری پناه جو («قایق سوار»)از کشور شده است. از ۱۹۸۹ کوشش برای جذب سرمایه غربی موجب اتخاذ سیاستهای عملی گرایانه تری شده است.

حکومت و سیاست

طبق قانون اساسی 1992، 496 عضو مجمع ملی با رأی تمامی افراد بالغ برای پنج سال انتخاب می‏شوند. این مجمع، از میان اعضای خود، شورای کشور -‏ که رئیس آن رئیس جمهور است -‏ و شورای وزیران، باریاست نخست‏وزیر را، انتخاب می‏کند. قدرت واقعی در اختیار حزب کمونیست ویتنام، تنها حزب قانونی، این کشور است.

اقتصاد

بیش از سه چهارم نیروی کار به کشاورزی، عمدتاً زراعت برنج، می‏پردازد.کشتهای دیگر شامل مانیوک، ذرت و سیب‏زمینی شیرین برای مصرف داخلی، و کائوچو، چای و قهوه برای صادرات است. منابع طبیعی شامل زغال‏سنگ، فسفات و قلع است. این منابع اساس صنایع شمال کشور را تشکیل می‏دهد. ویتنام با جمعیتی حدود ۸۷٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر و وسعتی بالغ بر ۳۲۹٬۰۰۰ کیلومتر مربع یکی از کشورهای تابعه بلوک شرق و اقتصاد کمونیستی است که در سالهای اخیر و به ویژه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تلاش مؤثری برای آزاد سازی اقتصاد خود به خرج داده و پس از حدود ۱۱ سال گفتگوی سخت با اعضای سازمان جهانی تجارت، از سال ۲۰۰۷ به این سازمان پیوسته است.

جنگ در ویتنام، درگیری در کامبوج و از دست دادن کارگران ماهر به خاطر مهاجرت، همگی تأثیر وخیمی بر اقتصاد کشور گذاشته است. ویتنام به رغم مساعدت شوروی و کشورهای اروپای شرقی دردهة 1980، همچنان توسعه نیافته، و فاقد سرمایة لازم برای حل مسائل اساسی مانند کمبود مواد غذایی است. پایان تقریباً کامل کمک از کشورهای کمونیست سابق به مشکلات اقتصادی ویتنام افزوده است، و برای تشویق سرمایه‏گذاری غربی کوشش شده است.

مناطق دیدنی کشور ویتنام

تونل مس چی (cu chi tunnels)