
موزهها و بناهای قدیمی در قبرس - آکا
دیوارهای ونیزی
دیوارهای ونیزی که در واقع حصاری برای شهر قدیمی به شمار میروند، مهمترین علامت نیکوزیای جنوبی یا همان لفکوزیا هستند. تماشای این دیوارها از روی نقشه یا از جایی مرتفع، تأثیر زیادی روی آدم میگذارد؛ این مسئله هم به خاطر شکل عجیبی است که این دیوارها دارند؛ یک چیزی بین دانهی برف و ستاره و نارنجک دستی! اما البته این سر و شکل عجیب و غریب، خیلی هم فایدهای نداشت و دیواری که در اصل برای جلوگیری از حملهی مهاجمان عثمانی ساخته شده بود، آنقدرها هم به درد این کار نخورد.
دیوارهای ونیزی را حکمرانان ونیزی قبرس، بین سالهای ١٥٦٧ تا ١٥٧٠ ساختند و یازده سنگر نظامی هم کنار باروها تعبیه کردند. برای محکمکاری، دور دیوار را خندق هم زدند. بعد ماه ژوییهی سال١٥٧٠ شد؛ عثمانیها، لارناکا را گرفتند و سه ماه بعد هم به باروهای این دیوار حمله کردند.
پنج تا از سنگرها، تریپولی، د آویلا، کونستانزا، پودوکاتارو و کارافا در بخش جنوبی لفکوزیا قرار دارند. سنگر فلترو (سیبلی)، در شرق شهر قدیمی، توسط ترکها، یونانیهای قبرسی و ارتش سازمان ملل اشغال شده. سنگرهای باقی مانده که لوردانو (سویزیلی)، باربارو (موسالا)، کویرینی (سفین)، مولا (زهرا) و روکاس (کایتازاگا) نام دارند، در نیکوزیای شمالی قرار گرفتهاند.
دیوارهای شهر، در اصل سه دروازه داشتند: دروازهی فاماگوستا (زیری) در شرق، دروازهی پافوس (راست) در غرب و دروازهی کایرنیا (گیرنه) در شمال.
دروازهی فاماگوستا، از دروازههای دیگر سالمتر مانده و بین توریستها هم بیشتر محبوبیت دارد. این دروازه در سال ١٩٨١ بازسازی شده و امروزه از آن به عنوان سالن کنسرت و نمایشگاه استفاده میشود.
در غرب دروازهی فاماگوستا، مسجد بایراکتار قرار دارد که به جای سنگر کونستانزا ساخته شده. این مسجد عثمانی را نیروهای دفاعی ویران کردند، اما هنوز هم جذابیت خود را حفظ کرده است.
در کنار مسجد، بنای آزادی بر روی سنگر پودوکاتارو قرار گرفته است. این بنا که در سال ١٩٧٣ و به مناسبت آزادی قبرس یونانی نشین از زیر سلطهی بریتانیا ساخته شده، هیچ اثری از ترکها در خود ندارد که این مسئله نمونهی خوبی از اختلاف میان ترکها و یونانیهای جزیره است.
موزهی قبرس
یکی از جذابترین موزههای قبرس است و مجموعهای از بهترین آثار باستانی کشف شده در این کشور را در خود جای داده است.
قدمت مجموعهی ٢٠٠٠تایی مجسمههای این موزه به قرن هفتم قبل از میلاد مسیح باز میگردد. تندیسهای سفالی که در سال ١٩٢٩ در آگیا ایرینی در شمال قبرس کشف شدهاند، از زیباترین بخشهای این مجموعهاند. بیشتر این مجسمهها مربوط به مردان جنگجو هستند و تندیسهای اندکی از زنان کشف شده است.
مجسمهی شیر سنگآهکی و دو تندیس از ابوالهول، از دیگر مجموعههای این موزهاند که در گورستان تاماسوس در جنوب لفکوزیا کشف شدهاند.
از جذابیت های دیگر این موزه، مجسمهی آفرودیت (الههی عشق و زیبایی یونان)، و مجسمهی برنزی امپراتور سپتیموس سوروس است.
کلیسای فانرومنی
این کلیسا در سال ١٨٧٢ و در بخش باستانی صومعهی ارتدوکسی، در میدان فانرومنیس ساخته شده. کلیسای فانرومنی بزرگترین کلیسای داخل شهر است و معماریاش، ترکیبی از سبکهای معماری نئوکلاسیک، بیزانسی و لاتین است. آرامگاه مرمری در بخش شرقی کلیسا، به یاد چهار کشیشی ساخته شده که به دستور فرمانداران عثمانی در سال ١٨٢١ به قتل رسیدند.
رصدخانه و موزهی لدرا
لدرا در واقع موزه نیست، اما اسمش را موزه گذاشتهاند. ساختمان این رصدخانه در بهترین نقطهی شهر قرار گرفته با تلسکوپی که دارد، میشود تمام لفکوزیا و گرین لاین (مرز بین نیکوزیای شمالی و جنوبی) را به راحتی تماشا کرد.
موزهی شهری لونتیس
این موزهی کوچک دو طبقه، مجموعهی جالبی از اشیای مربوط به ٢٠٠٠ سال قبل از میلاد مسیح تا کنون را به نمایش گذاشته. لوازم خانه، لباسهای سنتی، کتابها و دستنوشتههای قدیمی، از جمله اشیای این موزهاند. این موزه یک فروشگاه سوغاتی هم دارد
موزهی جواهرات قبرس
این موزهی کوچک در لایکی ییتونیا واقع شده و مجموعهای از جواهرات مربوط به اواخر قرن نوزدهم تا به امروز را به نمایش گذاشته. این مجموعه شامل زیورآلات، لوازم مذهبی، لوازم آشپزخانهی نقرهای و ابزار قدیمی است.
مرکز صنایع دستی قبرس
اگر دوست داشته باشید با سفالینهها، وسایل چوبی، قلابدوزیها و سایر صنایع دستی قبرس از نزدیک آشنا شوید، سری به این مرکز بزنید و اگر دوست داشتید، سوغاتیهایتان را هم از همانجا بخرید: بیشتر لوازمی که اینجا میبینید، برای فروش است.
مسجد عمریه
عثمانیها که در سال ١٥٧٠ به لفکوزیا حمله کردند، کلیسایی به نام کلیسای آگوستینین سنت ماری را که در قرن چهاردهم ساخته شده بود، ویران کردند. وقت بازسازی، به خاطر این که میگفتند عمر، خلیفهی مسلمین در قرن هفتم میلادی در آنجا دفن شده، مسجدی در آنجا ساختند که هم امکان نماز و عبادت برای مسلمانان دارد و هم امکان بازدید از بنا.
حمام عمریه
بنای این حمام زیبای ترکی را که مربوط به قرن شانزدهم است، به تازگی با سبکی مجلل و زیبا بازسازی کردهاند. امکانات ویژهی حمام و ماساژ که برای خانمها و آقایان در روزهای جداگانه انجام میشود، این حمام را به یکی از محبوبترین مکانهای توریستی تبدیل کرده.
خانهی هاتزیگورگاکیس کورنسیوس
هاتزیگورگاکیس کورنسیوس، مترجم بزرگ اهل قبرس در سالهای ١٧٧٩ تا ١٨٠٩، ساکن این خانه بوده است. کورنسیوس، رابط میان مقامات عثمانی و ارتودکس بود که بخش بزرگی از اموالش را به واسطهی خرید و فروش املاک و معافیتهای مالیاتی به دست آورد. او که در زمان خودش یکی از قدرتمندترین مردان قبرسی بود، در جریان شورش سال ١٨٠٤ دهقانان به استانبول تبعید شد و پنج سال بعد، به اتهام خیانت در آنجا گردن زده شد.
بنیاد فرهنگی ماکاریوس
این مجموعه شامل سه فضای نمایشگاهی است: گالری هنر اروپایی، گالری جنگ استقلال یونان و موزهی هنر بیزانسی.
در گالری هنر اروپایی بیش از ١٢٠ نقاشی رنگ روغن از مکتبهای مختلف اروپایی مربوط به سدههای شانزدهم تا نوزدهم میلادی به نمایش گذاشته شده است. بیشتر این نقاشیها درونمایهی مذهبی دارند.
گالری جنگ استقلال یونان شامل نقشهها، حکاکی روی مس و نقاشیهایی از مردم و وقایع مربوط به جنگ استقلال یونان در سال ١٨٢١ است.
در موزهی هنر بیزانسی هم بیش از ٢٢٠ قطعه اثر مربوط به سدههای پنجم تا نوزدهم میلادی قرار گرفته که یکی از بزرگترین مجموعههای قبرس به شمار میرود. تندیس عیسی و مریم مقدس از جملهی این آثار است.
موزهی قوم شناسی
این موزه درست در کنار بنیاد فرهنگی ماکاریوس قرار دارد و میزبان بزرگترین مجموعهی هنر بومی و قومی قبرس است. تماشای ساختمان قرن پانزدهمی موزه هم به گردشگران توصیه میشود.
بیوک هان
بیوک هان (کاروانسرای بزرگ)، هم نمونهای از معماری عثمانی است هم از معدود نمونههای کاروانسراهای قرون وسطاست که هنوز بر پا مانده. در دنیای امپراتوری عثمانی در قرون وسطی، بازرگانان و مسافران در این کاروانسرا اتراق میکردند.
این بنا در سال ١٥٧٢ میلادی و به دستور اولین فرماندار عثمانی قبرس، مسافر پاشا ساخته شد. در ٦٧ اتاق این کاروانسرا، امروزه تعداد زیادی کافه، مغازه و کارگاههای سنتی صنایع دستی به راه انداختهاند.
بیوک حمام
بیوک حمام که ترجمهاش میشود حمام بزرگ، یکی از معروفترین حمامهای ترکی جهان است که هم گردشگران از آن استقبال خوبی میکنند و هم اهالی شهر.
بدستان
از دیگر ساختمانهای بازسازی شدهی نیکوزای شمالی است که البته بیشتر وقتها هم درش بسته میماند. بدستان به معنی بازار سرپوشیده است و این ساختمان در اصل کلیسای کوچک بیزانسی مربوط به قرن ششم میلادی است که در قرن چهاردهم، با افزودن ساختمان هایی تبدیل به کلیسای کاتولیکی شد؛ در دوران ٨٢ سالهی حکمرانی ونیز، تبدیل به کلیسای ارتودوکسی وابسته به پایتخت شد و وقتی که امپراتوری عثمانی حکومت شهر را در دست گرفت، تبدیل شد به انبار غلات و بازار سرپوشیدهای که کمکم از رونق افتاد.
سنگ قبرهای قرون وسطایی را که از سرتاسر قبرس جمعآوری کردهاند، در قسمتی از بدستان نگهداری میکنند.
کتابخانهی سلطان محمود دوم
کتابخانهی سلطان محمود در ساختمانی ٨ ضلعی که در سال ١٨٢٩ ساخته شده، جای گرفته است. این کتابخانه ١٧٠٠ کتاب را در خود جای داده که قدمت بعضی از آنها به بیش از ٧٠٠ سال پیش باز میگردد. ورودی کتابخانه هم با خطاطیهای آبی و طلایی تزیین شده است.
موزهی گوهر
مجموعهای از ستونها، سنگ قبرها، پنجرههای سبک گوتیک و... را در ساختمانی مربوط به قرن پانزدهم به نمایش گذاشته است.
موزهی درویش پاشا
ساختمان این موزهی کوچک نژادشناسی در سال ١٨٠٧ ساخته شده و به یکی از ترکهای قبرس به نام درویش پاشا تعلق داشت که اولین روزنامهی ترکی زبان این کشور را منتشر کرد. در سال ١٩٨٨، این ساختمان به موزهی نژادشناسی تبدیل شد و مجموعهای از لوازم خانه شامل ظروف قدیمی، سفالینهها، کارهای شیشه و سرامیک و... را در آن به نمایش گذاشتند. در طبقهی دوم موزه هم مجموعهای از لباسهای سنتی ترکی در مهمانخانهای سنتی با قلیان و دم و دستگاه وجود دارد.
مسجد سلیمیه
یکی از مکانهای مذهبی مهم لفکوشا به شمار میرود و ساختمان عجیبی دارد: چیزی بین یک کلیسای گوتیک فرانسوی و یک مسجد عربی. این مسجد حتی از نیکوزیای جنوبی هم قابل مشاهده است.
کار ساختن کلیسا را در سال ١٢٠٩ میلادی شروع کردند. در سال ١٢٤٨ میلادی، لویی نهم، شاه فرانسوی، در راه رفتن به جنگهای صلیبی در این ساختمان توقفی داشت و با به کار گماردن هنرمندان و معمارانی که همراهش بودند، کمکهای زیادی به ساختن بنا کرد؛ با این وجود ساخت کلیسا ٧٨ سال طول کشید و سرانجام در سال ١٣٢٦ساخت آن به عنوان کلیسای آژیا سوفیا به پایان رسید.
زلزلههای سالهای ١٤٩١ و ١٥٤٧ میلادی به ساختمان این کلیسا کمی آسیب رساند. بعدها، در سال ١٥٧٠ میلادی، عثمانیها با اضافه کردن دو مناره، این کلیسا را تبدیل به مسجد کردند.